Herramientas personales
En la EC encontrarás artículos autorizados
sobre la fe católica
Viernes, 19 de abril de 2024

Diferencia entre revisiones de «Dominic Schram»

De Enciclopedia Católica

Saltar a: navegación, buscar
(Página creada con «'''Dominic Schram''' (o Schramm) fue un teólogo y canonista benedictino; nació en Bamberg, R...»)
 
 
Línea 1: Línea 1:
 
'''Dominic Schram''' (o Schramm) fue un [[Teología Dogmática |teólogo]] y [[Derecho Canónico |canonista]] [[Orden Benedictina |benedictino]]; nació en [[Bamberg]], [[Reino de Baviera |Baviera]], el 24 de octubre de 1722; murió en el [[monasterio]] de Banz, cerca de Bamberg, el 21 de septiembre de 1797.  Hizo sus [[votos]] en Banz, el 13 de noviembre de 1743, y luego de ser [[Órdenes Sagradas |ordenado]] [[sacerdote]] (18 agosto 1748) enseñó en su monasterio: primero, matemáticas (1757), luego [[Derecho Canónico |derecho canónico]] (1760), luego [[filosofía]] (1762) y poco después, [[Teología Dogmática |teología]].  En 1782 aceptó con renuencia la posición de [[prior]] en el monasterio de Michelsberg en Bamberg, de donde regresó a Banz en 1787.  
 
'''Dominic Schram''' (o Schramm) fue un [[Teología Dogmática |teólogo]] y [[Derecho Canónico |canonista]] [[Orden Benedictina |benedictino]]; nació en [[Bamberg]], [[Reino de Baviera |Baviera]], el 24 de octubre de 1722; murió en el [[monasterio]] de Banz, cerca de Bamberg, el 21 de septiembre de 1797.  Hizo sus [[votos]] en Banz, el 13 de noviembre de 1743, y luego de ser [[Órdenes Sagradas |ordenado]] [[sacerdote]] (18 agosto 1748) enseñó en su monasterio: primero, matemáticas (1757), luego [[Derecho Canónico |derecho canónico]] (1760), luego [[filosofía]] (1762) y poco después, [[Teología Dogmática |teología]].  En 1782 aceptó con renuencia la posición de [[prior]] en el monasterio de Michelsberg en Bamberg, de donde regresó a Banz en 1787.  
  
Sus principales obras son:  "Compendium theologiae dogmaticae, scholasticae, et moralis, methodo scientifica propositum", 3 vols. ([[Augsburgo]], 1768; 3ra ed., [[Turín]], 1837-9); su major obra, "Institutiones theologiae mysticae", 2 vols. (Ausburgo, 1774; 3ra ed., [[París]], 1868); “Analysis operum SS. Patrum et scriptorum ecclesiasticorum", 18 vols., llegó hasta [[Papa San Dámaso I |San Dámaso]] (Augsburgo 1780-96); "Institutiones juris ecclesiastici publici et privati", 3 vols. (Augsburgo, 1774-5; 2da. ed., 1782); "Epitome canonum ecclesiasticorum ex conciliis Germaniae collecta" (Augsburgo, 1774); y una recién organizada edición de la "Summa Conciliorum" de [[Bartolomé Carranza |Carranza]] continuada hasta [[Papa Pío VI |Pío VI]], 4 vols. (Augsburgo, 1778).
+
Sus principales obras son:  "Compendium theologiae dogmaticae, scholasticae, et moralis, methodo scientifica propositum", 3 vols. ([[Augsburgo]], 1768; 3ra ed., [[Turín]], 1837-9); su mejor obra, "Institutiones theologiae mysticae", 2 vols. (Ausburgo, 1774; 3ra ed., [[París]], 1868); “Analysis operum SS. Patrum et scriptorum ecclesiasticorum", 18 vols., llegó hasta [[Papa San Dámaso I |San Dámaso]] (Augsburgo 1780-96); "Institutiones juris ecclesiastici publici et privati", 3 vols. (Augsburgo, 1774-5; 2da. ed., 1782); "Epitome canonum ecclesiasticorum ex conciliis Germaniae collecta" (Augsburgo, 1774); y una recién organizada edición de la "Summa Conciliorum" de [[Bartolomé Carranza |Carranza]] continuada hasta [[Papa Pío VI |Pío VI]], 4 vols. (Augsburgo, 1778).
  
  

Última revisión de 19:14 30 sep 2019

Dominic Schram (o Schramm) fue un teólogo y canonista benedictino; nació en Bamberg, Baviera, el 24 de octubre de 1722; murió en el monasterio de Banz, cerca de Bamberg, el 21 de septiembre de 1797. Hizo sus votos en Banz, el 13 de noviembre de 1743, y luego de ser ordenado sacerdote (18 agosto 1748) enseñó en su monasterio: primero, matemáticas (1757), luego derecho canónico (1760), luego filosofía (1762) y poco después, teología. En 1782 aceptó con renuencia la posición de prior en el monasterio de Michelsberg en Bamberg, de donde regresó a Banz en 1787.

Sus principales obras son: "Compendium theologiae dogmaticae, scholasticae, et moralis, methodo scientifica propositum", 3 vols. (Augsburgo, 1768; 3ra ed., Turín, 1837-9); su mejor obra, "Institutiones theologiae mysticae", 2 vols. (Ausburgo, 1774; 3ra ed., París, 1868); “Analysis operum SS. Patrum et scriptorum ecclesiasticorum", 18 vols., llegó hasta San Dámaso (Augsburgo 1780-96); "Institutiones juris ecclesiastici publici et privati", 3 vols. (Augsburgo, 1774-5; 2da. ed., 1782); "Epitome canonum ecclesiasticorum ex conciliis Germaniae collecta" (Augsburgo, 1774); y una recién organizada edición de la "Summa Conciliorum" de Carranza continuada hasta Pío VI, 4 vols. (Augsburgo, 1778).


Bibliografía: LINDNER, Die Schriftsteller des Benediktiner-Ordens in Bayern 1750-1880 (Ratisbona, 1880) II, 213 4; HURTER, Nomenclator Literarius, III, 340-1.

Fuente: Ott, Michael. "Dominic Schram." The Catholic Encyclopedia. Vol. 13, pág. 590. New York: Robert Appleton Company, 1912. 30 Sept. 2019 <http://www.newadvent.org/cathen/13590b.htm>.

Traducido por Luz María Hernández Medina